YETER
Sevildiğinden emin olma duygusunun verdiği güveni ve gücü unutmamaya çalışıyorum. Olur da bir gün tekrar bunu yaşarsam yoksunluğun ve çaresizliğini ve çıkmazını unutmamaya çalışacağım ki şımarmayayım. Kaybettiğim şeyin ne kadar değerli olduğunun farkında olmamın çok önemli bişey olduğunu, anlamsızca bişeyler yaşayamıyor olmamın beni şanslı biri yaptığını söyleyen terapistimi bırakacağım. Önemliyse ne yapayım? Şanslı olmak böyle bir his mi? Bok gibiymiş. Karşımda net bir kötü olsa elimde net bir silah yapmam gereken net bir hareket... Öyle bi tablo olsa ki dışardan bakan biri yapılması gereken hakkında soru işareti bile duymasa. Ben neyi nerede arayacağımı şaşırdım. Sabır mı boşa vakit geçirme mi? Kendimi buluyor muyum ziyan mı ediyorum? Kabullenme ve öfke dalgalar halinde varlıklarını hissettirmeye devam ediyorlar. Suçluyacak biri olsa ne olmasa ne. Acımı eşit hissetmeyen herkese yani herkese dargınım. Bıktım.